- coşub-daşmaq
- f.1. Güclənmək, şiddətlənmək, artmaq, gurlamaq, kükrəmək. Sel coşub-daşır. – Bu çay coşub-daşanda nə qanlar eləməmişdi. Ç.. Külək də birdən əsdi; Coşdu-daşdı dalğalar. H. Hüseynzadə. <Camal:> Qorxma, uçmaz, dəniz nə qədər coşub-daşsa da, heç nə eləyə bilməz. M. Süleymanov.2. Bax coşmaq 2-ci mənada. Bu söz üzərinə şişman adam coşdu-daşdı, ağzı köpüklənərək: – Bu sözün sənə neçəyə mal olacağını bilmirsən? A. Ş..3. məc. Bir şeyin çoxluğunu, güclü təzahürünü bildirir. Tarlada iş coşub-daşır. Bu əlamətdar günlərdə xalqın yaradıcılıq əzmi coşub-daşır.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.